ضد آفتاب فیزیکی بهتر است یا شیمیایی؟

استفاده از ضد آفتاب در هر شرایط جوی و محیطی امری ضروری برای حفاظت از پوست است؛ زیرا اینکار باعث جلوگیری از ابتلا به پیری زودرس، انواع جوش، آکنه و لک می شود. بسیاری از افراد ممکن است پس از استفاده از ضد آفتاب، پوست شان تحریک شده و جوش بزنند؛ و به همین دلیل نگرانی هایی برایشان پیش آمده و به طور کل از خرید کرم ضد آفتاب پشیمان شوند. اما حقیقت این است که آنها محصولات مراقبتی مناسب خودشان را تهیه و استفاده نکرده اند. ضد آفتاب ها با توجه به مواد تشکیل دهنده ای که دارند به دو دسته ضد آفتاب فیزیکی و شیمیایی تقسیم می شوند، که شناخت این دو دسته از ضد آفتاب ها و نحوه اثرگذاری آنها بر روی پوست به افراد کمک خواهد کرد تا مناسب ترین گزینه را برای پوستشان انتخاب کنند. در ادامه به صورت کامل درباره هر یک از ضد آفتاب های فیزیکی و شیمیایی و مواد تشکیل دهنده آنها و مزایای هر کدام صحبت خواهیم کرد. با ما همراه باشید.

معایب:

• امکان ایجاد رد سفیدی روی پوست
• ثبات کمتر هنگام ایجاد رطوبت و تعریق
• نیاز به تمدید بیشتر
• بافت سنگین روی پوست

مزایا:

• متشکل از مواد طبیعی
• عدم مسدودسازی منافذ
• مناسب انواع پوست بخصوص تایپ های حساس
• لک آن روی لباس به راحتی پاک میشود
• اثرگذاری سریع بعد از استفاده
• مناسب خانم های باردار، شیرده و حتی کودکان

مزایا:

• بافت سبک و پخش راحت
• رد سفیدی به جا نمیگذارند
• قیمت مناسب تر

معایب:

• حداقل 20 دقیقه قبل از خروج از خانه باید زده شود
• لک آن روی لباس به سختی پاک میشود
• امکان بروز آلرژی در بعضی از افراد با تایپ پوستی حساس

آیا ایمنی ضد آفتاب فیزیکی نسبت به شیمیایی بیشتر است؟

برخی از افراد تصور میکنند همین که مواد ضد آفتاب های مینرال جذب پوست نمیشوند و با تعریق یا برخورد آب به صورت از بین میروند نشان از مزیت آنهاست. هرگز ثابت نشده که جذب مواد ضدافتاب های شیمیایی میتواند برای بدن خطرساز باشد. اما در سال های اخیر سازمان غذا و داروی آمریکا تحقیقاتی را روی ضد آفتاب های شیمیایی انجام داد که باعث شد بسیاری از افراد را نسبت به استفاده از این نوع کرم ها دچار نگرانی کند. این سازمان اعلام کرده بود که برخی از ترکیبات بکار رفته در ساختار این محصولات ممکن است تاثیرات نامطلوبی در سلامتی بدن بگذارد. به طور مثال در حال حاضر دو ماده پارا‌ـ‌آمینوبنزوئیک اسید (PABA) و ترولامین سالیسیلات که استفاده از آنها پیشتر توسط سازمان FDA منع شده بود از ترکیبات ضد افتاب های شیمیایی حذف شده است. اما در مقابل ضد آفتاب فیزیکی دارای دو ماده دی اکسید تیتانیوم و اکسید روی بوده که قادر به دفع نورهای آبی (ساطع شده از مانیتور کامپیوتر، لپ تاپ، تبلت، گوشی موبایل و لامپ های مهتابی) است و از این رو مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا هست. به همین دلیل ممکن است برخی از افراد تصور می کنند که ضد آفتاب فیزیکی بهتر از شیمیایی است.

استفاده از ضد آفتاب های شیمیایی توسط این سازمان تاکنون منع نشده و حتی در صورتی که برخی از ضد آفتاب های شیمیایی دارای مواد خطرناکی باشند استفاده کردن آنها دارای فواید بسیار بیشتری از عدم مصرف آنها است. زیرا اشعه های مضر فرابنفش خورشید میتوانند عوارض و خطرات بسیار بیشتری را برای پوست و سلامتی ما داشته باشند.

جمع بندی:

تقریبا همه به اهمیت استفاده از کرم ضد آفتاب حتی در فصل پاییز و آب و هوای بارانی واقفیم. موضوعی که اهمیت دارد انتخاب یک محصول مناسب با تایپ پوستی است که بتواند محافظت خوبی از پوست انجام دهد. پس بهتر است قبل از استفاده از هر نوع ضد آفتابی چه فیزیکی و شیمیایی، در مورد ویژگی ها و ترکیبات آن اطلاعاتی کسب کنید. هر محصولی مناسب فردی است و بیشتر به این بستگی دارد که نیازهای پوستی فرد چیست و آیا انتظاراتی که از یک محصول دارد را برطرف میکند یا خیر. بنابراین نمی‌توان به طور قطع و یقین گفت که ضد آفتاب شیمیایی بهتر است یا فیزیکی چرا که این دو با یکدیگر تفاوت هایی دارند. تعدد نمونه های شیمیایی این محصولات مراقبتی در بازار بسیار بیشتر از مدل های فیزیکی آن است. به همین قیمت بهتری هم دارند. اما به افرادی که محدودیت هایی مانند پوست حساس، شرایط بارداری یا شیردهی دارند توصیه میکنیم از نمونه های فیزیکی استفاده کنند. با نوشتن تجربیات خود درباره استفاده از کرم های ضد آفتاب شیمیایی و فیزیکی در قسمت دیدگاه ها به دیگران برای خرید یک محصول مناسب کمک کنید.