مواد تشکیل دهنده ضد آفتاب ها چیست؟

رایج ترین موادی که در کرم ضد آفتاب استفاده می شود

1. دی اکسید تیتانیوم

این ماده معدنی طبیعی یکی از بهترین مواد محافظ پوست بوده که در حال حاضر موجود است و به عنوان یک فیلتر فیزیکی طبقه بندی می شود، به این معنی که با ایجاد یک مانع بر روی سطح پوست، باعث انعکاس اشعه ماوراء بنفش به جای نفوذ آن به لایه اپیدرمی می شود. فوق العاده ملایم و غیر تحریک کننده بوده و استفاده از آن برای پوست های حساس و حتی کودکان نیز بی خطر است. همچنین در مقابل نور خورشید تحلیل نمی‌رود، اما می‌تواند گچ سفیدی روی پوست ایجاد کند که برای افرادی که رنگ پوست تیره دارند ایده‌آل نیست. این ماده جزو اصلی ترین ترکیبات موجود در کرم های ضد آفتاب مینرال میباشد.

2. اکسید روی

یکی دیگر از مهم ترین مواد تشکیل دهنده ضد آفتاب ها یک فیلتر معدنی دیگر بنام اکسید روی است که به طور موثری از پوست در برابر اشعه های UVA و UVB محافظت می کند. درست مانند دی اکسید تیتانیوم، با ایجاد یک سد محافظ بر روی سطح پوست منجر به محافظت فوری در برابر اشعه UV میشود. مانند سایر فیلترهای معدنی، زینک اکساید به طور معقولی روی پوست ملایم است و ماندگاری بسیار بالایی دارد، اما می تواند یک رنگ سفید روی سطح ایجاد کند. همچنین نشان داده شده که دارای خواص تسکین دهنده و ضد التهابی است، به همین دلیل است که یک عنصر محبوب در کرم های راش پوشک و درمان های ضد لک است.

3. AVOBENZONE

آووبنزون اولین بار در دهه 1970 کشف شد، یکی از بهترین مواد برای محافظت از پوست در برابر اشعه UVA که مسئول تجزیه کلاژن و پیری زودرس هستند، میباشد. برخلاف دی اکسید تیتانیوم، آووبنزون یک فیلتر شیمیایی است و با جذب اشعه ماوراء بنفش در هنگام ورود به پوست، کار می کند، قبل از اینکه آنها را به انرژی تبدیل کند که آسیب کمتری به سلول ها وارد می کند. Avobenzone یک فیلتر ارگانیک پرکاربرد است که اغلب با سایر مواد فعال ارگانیک در محصولاتی که طیف وسیعی از محافظت را ارائه می دهند استفاده می شود. از آنجایی که آووبنزون پایدار نیست، باید آن را با سایر موادی که به عنوان تثبیت کننده عمل می کنند، جفت شود تا از تجزیه آن در آفتاب جلوگیری شود. محصولات تجزیه آووبنزون می توانند باعث واکنش های آلرژیک شوند.

4. OCTISALATE

این فیلتر شیمیایی یکی از ترکیبات کمتر شناخته شده ضد آفتاب است، اما فرمول آن بیشتر از آن چیزی است که ممکن است تصور کنید. یک ماده فعال در بسیاری از کرم ها و لوسیون های موضعی، Octisalate در جذب اشعه های UVB به هنگام ورود به پوست تخصص دارد و اغلب با Avobenzone ترکیب می شود تا به پایدار ماندن آن برای مدت طولانی تری کمک کند. به طور سنتی بافت آن کاملاً روغنی است و دارای خواص ضدآب ملایمی است، به همین دلیل است که در بسیاری از ضدآفتاب های با ماندگاری طولانی و متمرکز بر بدن گنجانده شده است.

Octisalate، یک فیلتر ارگانیک UV بوده که به آسانی از طریق پوست در سطوح 10 برابر بیشتر از 0.5 نانوگرم در میلی لیتر، که محدودیت FDA برای قرار گرفتن در معرض سیستمیک است، جذب می شود. البته هنوز داده‌های کافی برای تعیین اینکه آیا اکتیسالات می‌تواند به عنوان ایمن و مؤثر برای استفاده در ضدآفتاب‌ها طبقه‌بندی شود، وجود ندارد. گزارش موردی نشان داد که این ماده شیمیایی با درماتیت تماسی آلرژیک مرتبط است. تجزیه و تحلیل سنجش‌های غربالگری با توان بالا توسط آژانس حفاظت از محیط زیست نشان می‌دهد که اکتیسالات ممکن است اثرات غدد درون ریز داشته باشد و به طور ضعیفی به گیرنده استروژن متصل شود.

5. OXYBENZONE

اکثر فیلترهای UV وقتی با فیلترهای مشابه دیگر جفت شوند بهتر عمل می کنند. اکسی بنزون به خودی خود نسبتا ضعیف است، بنابراین معمولاً همیشه با فیلترهای شیمیایی دیگر ترکیب می شود تا قدرت جذب UVA و UVB آن را افزایش دهد. همچنین می تواند به جلوگیری از خراب شدن سایر فیلترهای UV در همان فرمول کمک کند، اما مشخص شده است که باعث ایجاد واکنش های آلرژیک در برخی از پوست ها می شود که اغلب علائمی شبیه اگزما را در سطح ایجاد می کند. برخی از متخصصان توصیه می کنند از مصرف ضد آفتاب هایی که این ماده را در ترکیبات خود دارند، اجتناب کنید.

در ارزیابی داده‌ های جمع‌ آوری‌ شده توسط CDC برای کودکان آمریکایی، محققان دریافتند که پسران نوجوانی که اندازه‌ گیری اکسی بنزون بالاتری داشتند، سطح تستوسترون به‌ طور قابل‌ توجهی پایین‌ تر داشتند (Scinicariello 2016). سه مطالعه دیگر ارتباط آماری معنی داری را بین قرار گرفتن در معرض اکسی بنزون در دوران بارداری و نتایج زایمان گزارش کردند. یکی حاملگی کوتاهتر را در زنان حامل جنین‌های پسر گزارش کرد، دو مورد وزن تولد نوزاد پسر را بیشتر و یکی وزن نوزادان دختر را کاهش داد. علاوه بر این، برنامه ملی سم شناسی پس از مشاهده افزایش تومورهای تیروئید و هیپرپلازی رحم در زنان با قرار گرفتن در معرض اکسی بنزون (NTP 2020) شواهد مبهمی از سرطان زایی در موش ها پیدا کرد. اخیراً، کمیسیون اروپا سطوح فعلی قرار گرفتن انسان در معرض اکسی بنزون را ناایمن تشخیص داد و محدودیت غلظت 2.2 درصد (SCCS 2020) را پیشنهاد کرد (کمتر از مقدار محدود مجاز در ضد آفتاب های ایالات متحده، که تا 6 درصد است). چندین کشور فروش ضد آفتاب های حاوی این ماده را ممنوع کرده اند، زیرا ممکن است برای آبزیان مضر باشد.

6. HOMOSALATE

یکی دیگر از ترکیبات محبوب ضد آفتاب، Homosalate است که مانند هر فیلتر شیمیایی دیگری با جذب اشعه ماوراء بنفش که به پوست نفوذ می کند و تبدیل آنها به گرما عمل می کند که آسیب کمتری به سلول ها وارد شود. در برابر اشعه UVA محافظت نمی کند اما می تواند بر روی اشعه UVB موثر باشد و اغلب با فیلترهای دیگر ترکیب می شود تا مزایای آن را افزایش دهد. با این حال، برخی از کارشناسان بر این باورند که این ماده می‌تواند در بدن انباشته شود و سمی شود و در موارد شدید باعث اختلال در هورمون شود، به همین دلیل است که غلظت آن در محصولات موضعی کنترل می‌شود. اما هم چنان FDA اعتقاد دارد که داده های کافی برای ارزیابی ایمن و موثر بودن استفاده از این ماده در ضدآفتاب ها وجود ندارد. نظر اخیر کمیسیون اروپا نشان داد که هموسالات برای استفاده در غلظت های تا 10 درصد ایمن نیست و حداکثر غلظت 1.4 درصد را توصیه می کند.

7. اکتینوکسات (اکتیل متوکسی سینامات)

Octinoxate یک فیلتر UV ارگانیک است. به راحتی در پوست جذب می شود و پس از استفاده از ضد آفتاب به جذب خود ادامه می دهد. در خون 16 برابر بالاتر از آستانه ایمنی پیشنهادی FDA (Matta 2019، 2020) یافت شده است. مطالعات حیوانی نشان داده است که این ماده شیمیایی اثرات هورمونی بر سیستم متابولیک دارد و بر تولید هورمون تیروئید تأثیر می گذارد (Seidlova-Wuttke 2006)، با برخی شواهد برای سایر اهداف غدد درون ریز، از جمله سیگنال دهی آندروژن و پروژسترون (Krause 2012). اکتینوکسات همچنین می تواند باعث واکنش های آلرژیک پس از قرار گرفتن در معرض نور ماوراء بنفش شود. چندین کشور فروش ضدآفتاب های ساخته شده با اکتینوکسات را ممنوع کرده اند، زیرا ممکن است برای آبزیان مضر باشند.

8. Octocrylene

اکتوکریلن به راحتی از طریق پوست در سطوحی حدود 14 برابر FDA برای قرار گرفتن در معرض سیستمیک جذب می شود. مطالعات نشان داده اند که اکتوکریلن باعث میزان نسبتاً بالایی از حساسیت های پوستی می شود (Bryden 2006). این ماده با سمیت آبزیان، با پتانسیل آسیب رساندن به سلامت مرجان ها مرتبط است و اغلب با ماده سرطان زا شناخته شده بنزوفنون آلوده است. طبق یک مطالعه اخیر، سطوح آن در صورت ذخیره شدن می تواند افزایش یابد (Downs 2021). کمیسیون اروپا اخیراً به این نتیجه رسید که اگرچه شواهدی از پتانسیل مختل کننده غدد درون ریز اکتوکریلن وجود دارد، غلظت مصرف فعلی تا 10 درصد بی خطر در نظر گرفته می شود.

کدام مواد موجود در ضد آفتاب ها خطرناک هستند؟

ضدآفتاب ها محصولاتی هستند که باید از آنها به صورت روزانه و برای تمام عمر روی پوست صورت و بدن استفاده کرد. پس خیلی مهم است که شرکت‌ هایی که مواد و محصولات ضدآفتاب را تولید و می‌فروشند آنها را به‌طور کامل از نظر اثرات بالقوه کوتاه‌ مدت و بلند مدت سلامتی آزمایش کنند. این شامل آزمایش سمیت برای تحریک و حساسیت های پوستی، همچنین آزمایش برای جذب پوست و پتانسیل ایجاد سرطان، اختلال در سیستم هورمونی و ایجاد آسیب در هنگام تولید مثل و رشد میشود.

در سال 2019، زمانی که سازمان غذا و داروی فدرال (آژانسی که ایمنی ضد آفتاب را کنترل می کند) جدیدترین به روز رسانی های خود را برای مقررات ضد آفتاب پیشنهاد کرد، متوجه شد که تنها دو ماده، اکسید روی و دی اکسید تیتانیوم، می توانند به عنوان ایمن و موثر طبقه بندی شوند. اما مطالعات در سال گذشته، نگرانی های جدیدی را در مورد اثرات مختل کننده غدد درون ریز از سه ماده دیگر ایجاد کرده است: هموسالات، آووبنزون و اکسی بنزون.

در سال گذشته، کمیسیون اروپا نظرات اولیه ای را در مورد ایمنی سه فیلتر UV ارگانیک، اکسی بنزون، هموسالات و اکتوکریلن منتشر کرده است. آن‌ها دریافتند که سطوح دو مورد از آنها در مقادیری که در حال حاضر استفاده می‌شوند، ایمن نیستند و حد غلظت 2.2 درصد برای اکسی بنزون و 1.4 درصد برای هموسالات پیشنهاد شده است. تولیدکنندگان ضدآفتاب ایالات متحده به طور قانونی مجاز به استفاده از این دو ماده شیمیایی به ترتیب تا 6 و 15 درصد هستند ولی صدها کرم ضد آفتاب تولید شده در ایالات متحده از آنها در غلظت هایی استفاده می کنند که بسیار فراتر از توصیه های کمیسیون اروپا است.

بر اساس مطالعات منتشر شده توسط FDA، برخی از مواد تشکیل دهنده کرم های ضد آفتاب مانند اکسی بنزون، اکتینوکسات، اکتیسالات، اکتوکریلن، هوموسالات و آووبنزون همگی پس از یک بار استفاده به صورت سیستمیک جذب بدن می شوند و در خون هفته ها پس از عدم استفاده دیگر باقی می مانند. مطالعات قبلی بسیاری از مواد ضد آفتاب را در نمونه های شیر مادر و ادرار شناسایی کرده بودند. علاوه بر این، این امکان برای مصرف کنندگان کرم ضد آفتاب وجود دارد که مواد موجود در اسپری ضد آفتاب را استنشاق کرده و برخی از موادی را که روی لب های خود می مالند بخورند، بنابراین این مواد نباید برای ریه ها یا اندام های داخلی مضر باشند. این قرار گرفتن مداوم در معرض مواد شیمیایی ضد آفتاب نگرانی‌هایی را ایجاد می‌کند.

برای تعیین ایمنی ترکیبات ضد آفتاب چه اقداماتی انجام می شود؟

در یک قانون پیشنهادی در سال 2019 سازمان FDA، شانزده ماده فعال موجود در بسیاری از کرم های ضد آفتاب را در 3 دسته قرار داد:

• دسته 1: به طور کلی به عنوان ایمن و موثر شناخته می شود (GRASE). اینها ضد آفتاب هایی هستند که حاوی مواد فعال دی اکسید تیتانیوم و اکسید روی هستند که اغلب به آنها ضد آفتاب معدنی می گویند.
• دسته 2: نه GRASE. ضد آفتاب های حاوی ترکیبات فعال آمینو بنزوئیک اسید (PABA) و ترولامین سالیسیلات در این دسته قرار می گیرند.
• دسته 3: داده های کافی برای تعیین GRASE وجود ندارد. ضدآفتاب های حاوی اکسی بنزون، اکتینوکسات، سینوکسات، دی اکسی بنزون، انسولیزول، هموسالات، مرادیمات، اکتیسالات، اکتوکریلن، پادیمات O، سولیسوبنزون و آووبنزون در این دسته قرار می گیرند. اکثر ضدآفتاب‌هایی که معمولاً در مغازه ها یافت می‌شوند، علاوه بر ضدآفتاب‌های معدنی، حداقل 1 مورد از این مواد فعال را دارند.

اکنون مردم برای محافظت از خود در برابر سرطان پوست چه کاری می توانند انجام دهند؟

استفاده از کرم ضد آفتاب در طول روز یکی از چندین عادت مهم برای کاهش خطر ابتلا به ملانوم و سایر سرطان های پوست است. کرم ضد آفتاب باید در نواحی در معرض پوست استفاده شود و FDA توصیه می کند از ضد آفتاب با طیف وسیع با SPF 15 یا بالاتر استفاده کنید. همچنین توصیه می کند حداقل هر 2 ساعت یکبار استفاده مجدد شود.

در حالی که مواد تشکیل دهنده کرم های ضد آفتاب همچنان مورد مطالعه قرار می گیرند، باید از تمام ابزارهای محافظت در برابر آفتاب برای جلوگیری از سرطان پوست استفاده کنید. عادات دیگر عبارتند از:

• در ساعات اوج آفتاب که بین 10 صبح تا 2 بعد از ظهر است، در سایه بمانید.
• پوشیدن پیراهن و شلوار آستین بلند هنگام زیر نور خورشید.
• استفاده از عینک آفتابی و کلاه در بیرون.

اگر در مورد مواد تشکیل دهنده خاصی نگرانی دارید با پزشک خود صحبت کنید و بپرسید کدام کرم های ضد آفتاب برای شما و خانواده تان توصیه می شود. هم چنین سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) بیان می کند که “خطر عدم استفاده از کرم ضد آفتاب بسیار بیشتر از خطرات احتمالی ناشی از ترکیبات ضد آفتاب است.” گفتنی است که در بین محصولات ایرانی کرم های ضد آفتاب برند درماتیپیک از کیفیت نسبتا بالایی برخوردار است.

جمع بندی:

وقتی صحبت از محافظت در برابر نور خورشید می شود، توصیه علم واضح است. متخصصان سلامت معتقدند که استفاده از کرم ضد آفتاب در طول فعالیت‌های تابستانی در فضای باز برای محافظت از پوست در برابر اشعه ماوراء بنفش مضر خورشید مهم است. نه تنها تابستان بلکه استفاده از ضد آفتاب در پاییز و زمستان نیز حائز اهمیت است. قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید می تواند باعث آفتاب سوختگی، پیری زودرس پوست و سرطان پوست شود. اگرچه فواید کرم ضد آفتاب برای سلامت انسان به خوبی مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته است، اما اطلاعات نادرست زیادی در وب در مورد ایمنی مواد موجود در ترکیبات کرم های ضد آفتاب وجود دارد.

در این مطلب با بررسی کامل مواد تشکیل دهنده ضد آفتاب ها، میزان تاثیربخشی آنها و نظرات سازمان FDA در رابطه با هر کدام از آنها فواید و خطرات استفاده از هر کدام از این مواد در محصولات مراقبتی بررسی شد. توصیه میکنیم زین پس هنگام خرید کرم ضد آفتاب بیشتر ار قبل به فرمولاسیون و مواد تشکیل دهنده آنها توجه کنید.